SOS wilde dieren werd in 2010 gered door de opoffering van de asielhouders om hun eigen woonst en tuin volledig om te bouwen tot opvangcentrum. Er zijn weinig grote uitbreidingsmogelijkheden in de directe omgeving en bovendien blijft deze gemeenschapstaak op privaat domein. De dag dat onze asielhouders er mee willen kappen, verdwijnt het opvangcentrum. Dit blijft dus een bijzonder broze manier om als overheid in opvang van wilde dieren te voorzien. Helaas hebben we al de ervaring wat de opbouw van een groot kooiencomplex en drie jaar later de afbraak van datzelfde complex betekent. Het aantal vrijwilligersuren gaan we de lezer maar besparen. We blijven dus op zoek gaan en in overleg met diverse overheden naar geschikt terrein waar de werking verzekerd en bestendigd kan worden.
Op korte termijn heeft het opvangcentrum vooral nood aan:
Een uitgebreide wensenlijst vind je hier.