Sneeuw en koude verdwijnen langzaam. Gelukkig maar ... Het voorbije weekend kregen we heel wat slachtoffers binnen. Het was en is druk in onze intensive care met de nazorg van de koude slachtoffers. Een uitgeputte bosuil die dé warmte opzocht in een hooischuur werd op tijd ontdekt. Een patrijs die vastgevroren zat op de bodem kon bevrijd worden. Een reekitsje die volledig verkleumd was en waar spijtig genoeg alle hulp te laat kwam bij aankomst. Een volwassen haas die amper nog bewoog. Ook bij de kerkuilen waren heel wat koude slachtoffers.
Verschillende houtsnippen die niet meer konden vliegen en beland waren in de achtertuin kwamen meestal als raamslachtoffer bij ons terecht. Heel wat mensen wisten niet welke soort vogel dat was. Inderdaad, deze bruine vogel met zijn lange bek zie je niet vaak. Meestal een zeldzame verschijning in het bos.